Geschiedenis Sarmentero
Volgens verschillende bronnen, de redenen die hebben geleid tot de aanleg van de spoorlijn moest verenigen met Alcaniz St. Carles de la Rapita. D'una banda, Aragonese noodzaak om een uitweg naar de zee voor hun producten te vinden, vooral met betrekking tot tarwe en steenkool. D'Altra banda, het lijkt erop dat het leger een strategische rol in dit glimpsed, Ebro is het voornaamste natuurlijke grens na de Pyreneeën over mogelijke invasies.
El cas és que l’excussió d’aquesta obra va esdevenir un procés llarg i complicat amb diversos moments d’aturada d’obres i problemes financers de les empreses concessionàries. Així és com s’inaugura el tram que va des de la Puebla de Híjar fins a Alcanyís l’any 1895.
Met eindigt de burgeroorlog Deze lijn vormt een aantal strategische en wordt daarom voorspeld dat het werk uiteindelijk wordt uitgevoerd door republikeinse gevangenen. Vinnen een 2730 Gevangenen zal werken tussen 1938 i el 1942 quan l’obra es dóna per acabada amb la seua arribada a Tortosa i es concedeix l’explotació a la RENFE.
"El sarmentero", nom amb el que fou conegut aquest tren per la seua insistència en travessar abruptes zones plantades de vinya, no va arribar mai a La Ràpita i per tant no esdevingué la sortida aragonesa al mar. El trànsit generats pels petits pobles que travessava no van ser suficients per cobrir despeses i el 1973 is tenslotte sloot de lijn.
Nog, tijdens de periode van de operatie veranderde het leven van deze kleine steden, especialment aquells que, com Bot, station had ruim stad. Daarom is het feit van het spreken van de trein nog steeds wakker goede herinneringen en blije gezichten in botencs.
In 2000 ingehuldigd het gedeelte van de Greenway en vervolgens de Terra Alta en Baix Ebre Matarranya.